Foliumzuur (vitamine B11) is van belang voor een goed functionerend zenuwstelsel en immuunsysteem. Ook speelt foliumzuur een belangrijke rol bij de vorming van rode bloedcellen, het erfelijk materiaal (DNA) en gezonde groei van de baby tijdens de zwangerschap. Daarnaast is het nog erg belangrijk bij de deling van de cellen tijdens de groei: foliumzuur verlaagt de kans op de geboorte van een kind met een open ruggetje, het neurale-buisdefect (NBD), een hazenlip of een open gehemelte. Als laatste zou foliumzuur het homocysteïnegehalte van het bloed verlagen. Een hoog homocysteïnegehalte wordt in verband gebracht met een grotere kans op hart- en vaatziekten.

Foliumzuur komt voor in groene groenten, fruit, volkoren producten en in mindere mate in melk(producten) en vlees.

Bij invriezen en ontdooien kan 0 tot 40% foliumzuur via smeltvocht verloren gaan. Als het smeltvocht niet wordt weggegooid maar bij het koken wordt gebruikt, blijft er meer foliumzuur over.

Bij verhitting van foliumzuur kan 30 tot 80% van het foliumzuur verloren gaan. Onnodig verlies van foliumzuur is te voorkomen door het eten in zo min mogelijk water te koken en niet langer te verhitten dan nodig.

Bij fijnsnijden van de groente neemt de kans op afbraak van foliumzuur toe. Het is daarom beter gesneden groenten niet te lang te bewaren.

Van een hoge inname van natuurlijk foliumzuur zijn nog nooit nadelige effecten waargenomen. Een hoge inname van synthetisch foliumzuur (uit supplementen) kan daarentegen wel nadelige gevolgen hebben. Een gevolg van teveel aan synthetisch foliumzuur is dat dit een ernstig tekort aan vitamine B12 kan maskeren. Er kan dan geen vitamine B12 worden geabsorbeerd.

Een tekort aan foliumzuur kan leiden tot afwijkingen van de rode en witte bloedcellen en veranderingen in het beenmerg. Ook kan een foliumzuur tekort een verminderde opname van verschillende voedingsstoffen in de darm tot gevolg hebben. Andere verschijnselen zijn een verminderde eetlust, gewichtsverlies en vermoeidheid.