Gezondheidseffecten

Vitamine C heeft een antioxidantfunctie en beschermt daardoor de lichaamcellen tegen oxidatieve schade. Oxidatieve schade ontstaat als gevolg van blootstelling aan vrije radicalen. Vitamine C is onder andere nodig voor de vorming van bindweefsel, de opname van ijzer en het in stand houden van de weerstand. Het zorgt voor gezonde botten, tanden, huid en bloedvaten.

Waar zit het in?

Vitamine C zit in fruit en groente. Met name in koolsoorten, citrusfruit, kiwi’s, bessen en aardbeien.

Vitamine C is oplosbaar in water. Groente met deze vitamine kan daarom het best in weinig water en niet te lang worden gekookt en de stukken moeten niet te klein worden gesneden. Ook is vitamine C gevoelig voor verhitting en zonlicht. Blootstelling aan de lucht van gesneden, gepureerde of uitgeperste producten moet zoveel mogelijk vermeden worden. In een zuur blijft vitamine C relatief goed intact.

Geschiedenis

Vitamine C is de bekendste vitamine. Al in de 16^e eeuw wisten zeelieden dat citrusvruchten en verse groente scheurbuik konden voorkomen. Pas veel later werd bekend dat deze ziekte in verband stond met een ernstig tekort aan vitamine C.

Naam

De chemische naam voor de natuurlijke vorm van vitamine C in eten en drinken is L-ascorbinezuur. Op het etiket van voedingsmiddelen kan vitamine C ook vermeld staan als E-300 of E-301 (natriumascorbaat) wanneer het als additief is toegevoegd voor de conservering (antioxidant).

Tekort of teveel vitamine C

Bij een langdurig tekort kan een verminderde weerstand, vertraagde wondgenezing en uiteindelijk scheurbuik ontstaan. De verschijnselen zijn tandvleesbloedingen, onderhuidse en inwendige bloedingen.

Een teveel aan vitamine C kan schadelijk zijn, hoewel het overschot wordt uitgeplast. Meer dan 2 gram vitamine C per dag kan leiden tot darmklachten of diarree en een verhoogde uitscheiding van oxaalzuur met de urine.